-
1 поступ
См. также в других словарях:
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postęp — m IV, D. u, Ms. postęppie 1. blm «ciąg procesów, zmian zmierzających ku stanowi coraz doskonalszemu, coraz lepszemu; rozwój, polepszanie się, doskonalenie się» Postęp gospodarczy, techniczny. Postęp dziejowy, cywilizacyjny, moralny, społeczny.… … Słownik języka polskiego
nagroda — ż IV, CMs. nagrodaodzie; lm D. nagrodagród 1. «wyróżnienie moralne lub materialne za położone zasługi, osiągnięte wyniki itp.; suma pieniężna, dyplom, odznaczenie, wartościowy przedmiot itp., będące formą uznania lub wyróżnienia za dobre wyniki,… … Słownik języka polskiego
poczynić — dk VIa, poczynićnię, poczynićnisz, poczynićczyń, poczynićnił, poczynićniony «wykonać wiele jakichś czynności, prac; wykonać wiele czynności dla osiągnięcia jednego celu» Poczynić porządki, zakupy. Poczynić przygotowania do podróży. Poczynić… … Słownik języka polskiego
stopniowy — «mający powolny przebieg; zachodzący etapami, stadiami» Stopniowy wzrost temperatury. Stopniowa poprawa stanu zdrowia. Stopniowe postępy w nauce … Słownik języka polskiego
zdumiewający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zdumiewać (p.) zdumiewający w użyciu przym. «niezwykły; rzadko spotykany, nadzwyczajny, niezmierny» Zdumiewająca lekkomyślność. Zdumiewające postępy w nauce. ∆ Zdumiewające! «wykrzyknik wyrażający zdziwienie,… … Słownik języka polskiego
cieszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, cieszyćszę, cieszyćszy {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać radość, przyjemność; wprawiać w zadowolenie, w pogodny nastrój; radować, weselić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cieszą mnie twoje postępy w nauce. Cieszy nas, że ci się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystansować — ndk IV, dystansowaćsuję, dystansowaćsujesz, dystansowaćsuj, dystansowaćował, dystansowaćowany «prześcigać kogoś, wyprzedzać w biegu» przen. «mieć większe osiągnięcia, robić większe postępy niż ktoś inny» Dystansował kolegów w nauce. dystansować… … Słownik języka polskiego
zdystansować — dk IV, zdystansowaćsuję, zdystansowaćsujesz, zdystansowaćsuj, zdystansowaćował, zdystansowaćowany «zostawić kogoś w biegu poza sobą; prześcignąć» Zdystansować swoich przeciwników w wyścigu. przen. «uzyskać większe sukcesy, zrobić większe postępy… … Słownik języka polskiego